बेलाैरी, २८ भाद्र । खरले छाएको छानो, माटोले लिपपोत गरेको काठले बनाएको आकर्षक घर रानाथारु समुदायको पहिचान हो । आजभोलि यस्ता घर कमै देख्न पाइन्छ । बदलिँदो परिवेशसँगै पक्की घर निर्माण हुन थालेपछि रानाथारु समुदायका परम्परागत घरहरु हराउँदै गएका छन् ।
घर मात्र नभई रानाथारु समुदायको परम्परागत पहिरन, दैनिक प्रयोगमा आउने घरमै निर्मित भाँडासमेत लोप हुँदै गएका छन् । रानाथारु समुदायका महिला घगरिया, अङ्गीया, उनिया लगाएर परम्परागत पहिरनमा सजिएका हुन्थे । तर पछिल्लो समय यो समुदायको मौलिक परम्परागत पहिरन हेर्न पर्व वा विवाहलगायत शुभकार्य नै पर्खिनुपर्छ ।
महिलाले लगाउने अङ्गीया, घगरियालगायत लुगा र विभिन्न गहना, जुन घरमै आफैँ सिउने चलन थियो । हाल ती पहिरन लगाउने त के लुगा सिउने सीप भएका व्यक्तिसमेत भेटाउन गाह्रो हुन थालेको कञ्चनपुरको भीमदत्त नगरपालिका– १६ नयाँ कटानकी कैलाश रानाले बताउनुभयो ।
“सबैले एकरएक जोर सिएर थन्क्याएका छौँ तर ती पनि पूरै सेट छैनन् विशेष पर्वमा मात्रै लगाउँछौँ”, उहाँले भन्नुभयो, “महिलाले नारीमा लगाउने चुडिया, घाँटीमा लगाउने घिच्चु, लघौरा, पठ्ठा, कानमा लगाउने कन्सिरी सक्रेला आदि गरगहना पाउन छोडिसके ।”
गाउँमा अहिले परम्परागत पहिरन र भाँडाकुँडा बनाउने सीप भएका मान्छेसमेत नभएको उहाँले बताउनुभयो । महिला जस्तै पुरुषले पनि धोती र कुर्ता लगाउँथे, तर गाउँमा एकरदुई जना बुढापाकाबाहेक अहिले कसैले पनि यस्तो लुगा लगाएको कोही भेटिदैनन् ।
कञ्चनपुरको भीमदत्त नगरपालिका– १६ का सुदामा रानाले अहिलेको पुस्ताले परम्परागत पहिरन लगाउन रहर मात्रै गर्ने तर बनाउन नसिक्ने गरेको बताउनुभयो । “हाम्रो संस्कृति हराउन लागेकोमा यसप्रति अहिलेका युवा सचेत छैनन्”, उहाँले भन्नुभयो, “अहिलेको पुस्ता आधुनिकतामा बढी चासो राख्छ यसले संस्कृति पुस्तान्तरण हुन सकेको छैन ।” उहाँले पहिरन मात्रै होइन आधुनिक परिवेशसँगै विभिन्न परम्परागत नाचसमेत लोप हुने अवस्थामा पुगेको बताउनुयो ।
“पहिला रु। पाँच सयमा आउने कपडा अहिले रु। १५ हजार पर्छ”, उहाँले भन्नुभयो, “यति महँगो सबैले लगाउन सक्दैनन्, चाँदीका गहनासमेत महँगीका कारण समयमा बनाउन छाडिएको हो ।”
पश्चिम नेपालको कैलाली र कञ्चनपुरमा मात्रै बसोबास रहेको रानाथारु समुदायको बस्ने घरको पनि छुट्टै पहिचान छ । खरले छाएको छानो, माटोले लिपपोत गरेको काठले बनाएको आकर्षक घर रानाथारु समुदायको पहिचान हो ।
आजभोलि यस्ता घर कमै देख्न पाइन्छ । बदलिँदो परिवेशसँगै पक्की घर निर्माण हुन थालेपछि रानाथारु समुदायका परम्परागत घर हराउँदै गएका छन । अन्न भण्डारण गर्नका लागि माटाबाट निर्मित भकारीलगायतका सामान लोप हुँदै गएका छन् ।
कञ्चनपुरको भीमदत्त नगरपालिका–१९ बागफाँटाका साहेव रानाले पुराना घर विस्थापित हुँदै गएको बताउनुभयो । “माटोको घरमा जाडोमा न्यानो हुन्छ, गर्मीमा शीतल हुन्छ”, उहाँले भन्नुभयो, “अहिले सबै पक्की घर बनेपछि पुराना घर हराउन थालेर पक्की घर बन्ने होडबाजी नै चलेको छ ।” कैलाली–कञ्चनपुरमा बसोबास गर्ने आदिवासी रानाथारु समुदायको पर्व मनाउने चलन पनि फेरिँदै गएको उहाँले बताउनुभयो ।
संस्कृति जगेर्ना गर्ने उद्देश्यले सङ्ग्रहालय
रानाथारुको संस्कृति र पहिचान जगेर्ना गर्ने उद्देश्यले कञ्चनपुरको शुक्लाफाँटा नगरपालिका–१२ मा रानाथारुको सङ्ग्रहालय भवन निर्माण भइरहेको छ । रानाथारू समुदायको रहनसहन, भेषभूषा, परम्परागत गरगहनालगायतका सामग्री उक्त सङ्ग्रहालयमा राखिने शुक्लाफाँटा नगरपालिका–१२ का वडाध्यक्ष नवलसिंह रानाले बताउनुभयो ।
“अढाइ बिघा जग्गा संरक्षण गरेर भवन निर्माणको काम सुरु गरेछौँ”, उहाँले भन्नुभयो, “भवन निर्माणका लागि आर्थिक अभाव छ यसका लागि प्रदेश र नगरसँग माग गरिराखेका छौँ ।” उहाँले सङ्ग्रहालयले रानाथारुको संस्कृति संरक्षण गर्न र पर्यटकलाई लक्षित गरी होमस्टे सञ्चालन गर्ने योजना रहेको बताउनुभयो ।
“रानाथारु मात्रै नभएर सङ्ग्रहालयमा भविष्यमा डोट्याली समुदायको पनि संस्कृतिसँग सम्बन्धित सामग्री राख्छौँ”, उहाँले भन्नुभयो, “सङ्ग्रहालय र होमस्टेले यहाँको प्रर्यटन प्रवर्धनमा योगदान पुग्छ ।” उक्त भवन निर्माणमा शुक्लाफाँटा नगरपालिकाले रु। १७ लाख रकम विनियोजन गरेर काम अघि बढेको छ ।
घर मात्र नभई रानाथारु समुदायको परम्परागत पहिरन, दैनिक प्रयोगमा आउने घरमै निर्मित भाँडासमेत लोप हुँदै गएका छन् । रानाथारु समुदायका महिला घगरिया, अङ्गीया, उनिया लगाएर परम्परागत पहिरनमा सजिएका हुन्थे । तर पछिल्लो समय यो समुदायको मौलिक परम्परागत पहिरन हेर्न पर्व वा विवाहलगायत शुभकार्य नै पर्खिनुपर्छ ।
महिलाले लगाउने अङ्गीया, घगरियालगायत लुगा र विभिन्न गहना, जुन घरमै आफैँ सिउने चलन थियो । हाल ती पहिरन लगाउने त के लुगा सिउने सीप भएका व्यक्तिसमेत भेटाउन गाह्रो हुन थालेको कञ्चनपुरको भीमदत्त नगरपालिका– १६ नयाँ कटानकी कैलाश रानाले बताउनुभयो ।
“सबैले एकरएक जोर सिएर थन्क्याएका छौँ तर ती पनि पूरै सेट छैनन् विशेष पर्वमा मात्रै लगाउँछौँ”, उहाँले भन्नुभयो, “महिलाले नारीमा लगाउने चुडिया, घाँटीमा लगाउने घिच्चु, लघौरा, पठ्ठा, कानमा लगाउने कन्सिरी सक्रेला आदि गरगहना पाउन छोडिसके ।”
गाउँमा अहिले परम्परागत पहिरन र भाँडाकुँडा बनाउने सीप भएका मान्छेसमेत नभएको उहाँले बताउनुभयो । महिला जस्तै पुरुषले पनि धोती र कुर्ता लगाउँथे, तर गाउँमा एकरदुई जना बुढापाकाबाहेक अहिले कसैले पनि यस्तो लुगा लगाएको कोही भेटिदैनन् ।
कञ्चनपुरको भीमदत्त नगरपालिका– १६ का सुदामा रानाले अहिलेको पुस्ताले परम्परागत पहिरन लगाउन रहर मात्रै गर्ने तर बनाउन नसिक्ने गरेको बताउनुभयो । “हाम्रो संस्कृति हराउन लागेकोमा यसप्रति अहिलेका युवा सचेत छैनन्”, उहाँले भन्नुभयो, “अहिलेको पुस्ता आधुनिकतामा बढी चासो राख्छ यसले संस्कृति पुस्तान्तरण हुन सकेको छैन ।” उहाँले पहिरन मात्रै होइन आधुनिक परिवेशसँगै विभिन्न परम्परागत नाचसमेत लोप हुने अवस्थामा पुगेको बताउनुयो ।
“पहिला रु। पाँच सयमा आउने कपडा अहिले रु। १५ हजार पर्छ”, उहाँले भन्नुभयो, “यति महँगो सबैले लगाउन सक्दैनन्, चाँदीका गहनासमेत महँगीका कारण समयमा बनाउन छाडिएको हो ।”
पश्चिम नेपालको कैलाली र कञ्चनपुरमा मात्रै बसोबास रहेको रानाथारु समुदायको बस्ने घरको पनि छुट्टै पहिचान छ । खरले छाएको छानो, माटोले लिपपोत गरेको काठले बनाएको आकर्षक घर रानाथारु समुदायको पहिचान हो ।
आजभोलि यस्ता घर कमै देख्न पाइन्छ । बदलिँदो परिवेशसँगै पक्की घर निर्माण हुन थालेपछि रानाथारु समुदायका परम्परागत घर हराउँदै गएका छन । अन्न भण्डारण गर्नका लागि माटाबाट निर्मित भकारीलगायतका सामान लोप हुँदै गएका छन् ।
कञ्चनपुरको भीमदत्त नगरपालिका–१९ बागफाँटाका साहेव रानाले पुराना घर विस्थापित हुँदै गएको बताउनुभयो । “माटोको घरमा जाडोमा न्यानो हुन्छ, गर्मीमा शीतल हुन्छ”, उहाँले भन्नुभयो, “अहिले सबै पक्की घर बनेपछि पुराना घर हराउन थालेर पक्की घर बन्ने होडबाजी नै चलेको छ ।” कैलाली–कञ्चनपुरमा बसोबास गर्ने आदिवासी रानाथारु समुदायको पर्व मनाउने चलन पनि फेरिँदै गएको उहाँले बताउनुभयो ।
संस्कृति जगेर्ना गर्ने उद्देश्यले सङ्ग्रहालय
रानाथारुको संस्कृति र पहिचान जगेर्ना गर्ने उद्देश्यले कञ्चनपुरको शुक्लाफाँटा नगरपालिका–१२ मा रानाथारुको सङ्ग्रहालय भवन निर्माण भइरहेको छ । रानाथारू समुदायको रहनसहन, भेषभूषा, परम्परागत गरगहनालगायतका सामग्री उक्त सङ्ग्रहालयमा राखिने शुक्लाफाँटा नगरपालिका–१२ का वडाध्यक्ष नवलसिंह रानाले बताउनुभयो ।
“अढाइ बिघा जग्गा संरक्षण गरेर भवन निर्माणको काम सुरु गरेछौँ”, उहाँले भन्नुभयो, “भवन निर्माणका लागि आर्थिक अभाव छ यसका लागि प्रदेश र नगरसँग माग गरिराखेका छौँ ।” उहाँले सङ्ग्रहालयले रानाथारुको संस्कृति संरक्षण गर्न र पर्यटकलाई लक्षित गरी होमस्टे सञ्चालन गर्ने योजना रहेको बताउनुभयो ।
“रानाथारु मात्रै नभएर सङ्ग्रहालयमा भविष्यमा डोट्याली समुदायको पनि संस्कृतिसँग सम्बन्धित सामग्री राख्छौँ”, उहाँले भन्नुभयो, “सङ्ग्रहालय र होमस्टेले यहाँको प्रर्यटन प्रवर्धनमा योगदान पुग्छ ।” उक्त भवन निर्माणमा शुक्लाफाँटा नगरपालिकाले रु। १७ लाख रकम विनियोजन गरेर काम अघि बढेको छ ।
